วิชาความรู้กีฬาเปตอง

เปตอง

ลักษณะเด่นของกีฬาเปตองเป็นหลักฐานการเล่นการเล่นกีฬาจำพวกอื่นในระหว่างการเล่นร่างการจะได้รับบริหารทุกส่วน london168 บอกว่าการเล่นเปตอง 6 เกมส์ / วัน จะต้องออกแรงลูบคลำลูที่มีน้ำหนัก 680 / 700 กรัม.ถึงโดยประมาณ 200 ครั้ง. ก้มขึ้น-ลง ประมาร 250 ครั้ง. เดินไปๆมาๆในสนามโดยประมาณ3กิโล. กีฬาชนิดนี้ง่ายสามารถเล่นได้ทุกเมื่อ แล้วก็เล่นได้อีกทั้งในร่มและก็ที่โล่งแจ้ง สนาม

ผลดีกีฬาเปตอง

-กำลังแขน ผู้เล่นฝึกฝนการใช้กำลังนิ้ว london168 ข้อมือ แขน ศอก แล้วก็หัวไหล่ให้เกี่ยวข้องกัน เพื่อการบังคับลูกให้สบโอกาสแล้วก็ระยะที่ปรารถนา

-กำลังขา ผู้เล่นจ้องมองเดินไปเดินมาของความยาวชองสนามที่กำหนอของแต่ละที่

-สายตา มีการทงานเกี่ยวข้องกันระหว่างสายตารวมทั้งมือ เนื่องจำต้องใช้สายตากะระยะทาง ประเด็นต่างๆให้ได้ประสิทธิ์ภาพที่ปรารถนาวิวัฒนาการด้านจิตใจ

เปตองเล่นได้อีกทั้งคนเดียวรวมทั้งกลุ่ม ผู้เล่นควรต้องรู้เรื่องรวมทั้งจิตใจสหายร่วมกลุ่มมีการปึกษาหารื้นกันรวมทั้งคววามคิดของกันและกัน บ่งบอกถึงถึงการเป็นผู้

นำแล้วก็ผู้ปฏิบัติตามที่ดี สมาธิเป็นสาระสำคัญอย่างมาก ผู้เล่นควรต้องทำจิตใจให้สงบ

จำพวกการเล่น

แบ่งประเภทและชนิดเล่นเป็น 3 จำพวก

1.จำพวกลำพังใช้ลูกบูล 3 ลูก

2.จำพวกคู่ คู่ประผสมใช้ลูกบูลคนละ 3 ลูก.

3.จำพวกกลุ่ม ใช้ลูกบูลคนละ 2 ลูก

แนวทางเล่นเปตอง(เบื่องต้น)

ลูกบลู เป็นลูกทรงกลมภายในกึ่งกลาง ทำด้วยโลหะ มีเส้นผ่านศูนย์กลางระหว่าง 70.5-80 มม. มีน้ำหนักระหว่าง 650-800 กรัม มีเครื่องหมากของโรงงานผู้สร้าง จำนวนแสดงน้ำหนักแล้วก็รูปรหัสปรากฏอยู่บนลูกบลูอย่างเห็นได้ชัด รวมทั้งควรจะเป็นลูกบลูที่ได้รับการยืนยันจากสมาพันธ์เปตองนานาประเทศ แล้วก็สัมพันธ์เปตองที่เมืองไทยในพระทุ่งนายกปถัมภ์สมเด็จพระศรีนครินรู้มราชแม่

ลูกเป้า เป็นลูกทรงกลม แม้กระนั้นทำด้วยไม้หรืออุปกรณ์สังเราะห์ มีเส้นผ่านศูนย์กลางระหว่าง 25-35 มม. และก็บางทีอาจลงสีได้ แต่ว่าควรเป็นสีซึ่งสามารถแลเห็นได้แจ่มชัดในขอบเขตข้อจำกัดของสนาม

สนามเล่น สนามจำเป็นต้องพื้นเรียบกว้าง 4 เมตร ยาว 15 เมตร พื้นไม้ พื้นคอนกรีตแล้วก็พื้นหญ้า ไม่เหมาะสมหรับกีฬาเภทนี้

ลูกเป้า เป็นลูกทรงกลม เต่ทำด้วยไม้หรืออุปกรณ์สีงเคราะห์ มีผ่าศูนนย์กึ่งกลางระหว่าง 25-35 มม. รวมทั้งบางทีอาจลงสีได้ แม้กระนั้นจะต้องเป็นสีซึ่งสามารถเห็นได้ แจ่มแจ้งในขอบเขตข้อจำกัดของสนาม

เทปวัดสนาม

กรรมวิธีเล่นเปตอง

แบ่งผู้เล่นออกเป็ฯ 2 ข้างๆละเท่าๆกัน ให้ลูกบูลมีลวดลายแตกต่าง

-ตำแหน่งของผู้โยนอีกทั้ง 2 ข้างจะใช้ตำแหน่งโยนเดียวกัน โดยการทำการวาดวงกลมรอบกายผู้เล่น เพื่อระบุดจุดสำหรับการโยน

-การโยนลูกเป้า เป็นโยนๆไปเหอะ แต่ว่าห้ามโยนต่ำลงมากยิ่งกว่า 1 ใน 3 ของสนามนับตั้งแต่ด้านคนโยน มิเช่นนั้นไม่สนุก

-ข้างที่ได้โยนลูกเป้า จะเป็นข้างได้โยนลูกเหล็กก่อน 1 ลูก วัตถุประสงค์เป็นให้ลูกเหล็กของข้างพวกเราอยู่ไกล้ลูกเป้าสูงที่สุด หลักจากโยนไป 1 ลูกแล้ว ก็สลับให้ศัตรูโยน

-อันนี้สำคัญหลักจากคู่แข็งโยนลูกเหล็กถ้าเกิดข้างคู่ปรับโยนได้ไกล้ลูกเป้ามากยิ่งกว่าข้างคุณ ก็จำเป็นที่จะต้องสลับข้างโยน คุณต้องโยนลูกเหล็กให้ไกล้กว่าข้างคู่แข็งแม้กระนั้นถ้าหากคุณโยนแล้ว ยังไม่ไกล้ลูกเป้า คุณก็จำต้องโยนถัดไปกระทั่งจะไกล้กว่าของคู่ต่อสู้ แม้กระนั้นหากคู่ปรปักษ์โยนสุดแท้แต่ของคุณก็ยังไกล้ลูกเป้ากว่า ข้างคู่ต่อสู้ก็จำต้องโยนลูกเหล็กไปกระทั่งจะไกล้ลูกเป้ามากยิ่งกว่าของคุณ

-การนับคะแนน สมมุตว่า เล่นเกม 15 แต้ม แม้กระนั้นคุณแล้วก็คู่ปรปักษ์มีลูกเหล็กคนละ 3 ลูกก็มีความหมายว่า คุณจำต้องโยนแข่งขันกันไปจวบจนกระทั่งลูกเหล็กในมือโดยห้ามเดินไปถือลูกเหล็กที่โยนไปแล้วกลับมาโยนให่ แม้ทั้งยัง 2 ข้างโยนกระทั่งครบแล้ว ก็ให้นับแต้มโดยนับตั้งแต่ลูกเหล็กที่ไกล้ลูกเป้าเยอะที่สุด

-แล้วหลังจากนั้นก็เล่นรอคอยถัดไปจนกระทั่งข้างไดข้างหนึ่งจะได้ 15 แต้มก่อน โดยสำหรับการขึ้นรอบใหม่แต่ละครั้ง สิทธิ์สำหรับการโยนลูกเป้าจะเป็นของผู้ชนะในรอบก่อนๆ

การจับลูกแล้วก็หลักเปตองแลวิธีการบังคับลูกเปตอง

การจับลูกเปตอง

กระบวนการจับลูกเปตองแบบต่าง มีดังนี้

1.1 แบบนิ้วโป้งมือทั้หมดอยู่ห่างกัน หรือเรียกอีกอย่างว่าการจับด้วยปลายนิ้วมือ วิธีการแบบนี้พบเจออีกทั้งการโยนลูกตรงเป้า และก็การยิง แต่ว่าเจอเป็นปริมาณไม่มากเท่าไรนัก ลักษณะการจับลูกเปตองคล้ายกับการหยินสิ่งองวัตถุต่างๆตามธรรมชาติ

การจับลูกเปตองโยนวิธีการแบบนี้เหมาะกับผู้เล่นที่กำลังของข้อมือไม่ค่อยแข็งแรง อาศัยตอนแขนส่งลูกเปตองออกไป ลูกที่ออกมาจากมือจะมีการหมุนกลับแบบรูปสกรู น้อยมากหรือเปล่ามีเลย ทำให้ไม่กำเนิดแรงเหนี่ยวรั้งของลูก ควบคุมยากอีกทั้งแนวทางระยทาง สำหรับมือวางหรือมือเกาะ ถ้าสนามมีที่เรียบ เป็นต้นว่า สนามหินฝุ่นละออง สนามลูกรังแบบละเอีอดหรือสนามทางวิ่ง การจับแบบงี้จะโยนลูกก้าวหน้าพอควร เพียงแค่กะน้ำหนักของการโยนให้สโมสรกับระยะทางระหว่างจุดที่โยนกับตำแหน่งที่ลูกเป้าอยู่ แต่ว่าถ้าหากว่าเป็นสนามวิบากซึ่งจำต้องใช้วิธีสำหรับเพื่อการโยนลูกโด่งหรือที่นักกีฬาเปตองส่วนมากเรียกกันว่าลูกดร๊อป แล้วการจับลูกอย่างนี้เกือบจะใช้ไม่ได้ผลเลยเพราะเหตุว่าการโยนลูกดร๊อปจำต้องอาศัยข้อมือสลัดลูกขึ้นไปรวมทั้งนิ้วมือทั้งสิ้นจะควบคุมแนวทางสำหรับเพื่อการปลดปล่อยลูก เมื่อนิ้วมือถูกปลดปล่อยให้มีอิสรภาพไม่ชิดกันช่องทางที่ลูกเปตองจะหลุดจากมือก่อนอันเนื่องมากจากแรงเหวี่ยงจะมีมากมาย อีกประกาศหนึ่งนิ้วมือของผู้คนแต่ว่านิ้วนั้นจะมีความแข็งแรงแตกต่างกัน ตอนที่โยนลูกถ้าเกิดนิ้วมือนิ้วใดไม่อาจควบคุมแรงส่งของลูกเปตองที่ปลดปล่อยออกไปก็จะมีผลให้เสียแนวทาง สำหรับมือยิงการจับลูกเปตองอย่างนี้มีให้พบเจอน้อยมาก ไม่ค่อยมีคนไหนกันนิยม ที่เป็นแบบนี้น่าจะเป็นแพราะว่าสำหรับในการยิ่งลูกนั้นจำเป็นต้องใช้แรงมากมายเหวี่ยงเพื่อส่งลูกให้บรรลุเป้าหมาย จังหวะที่ลูกจะหลุดจากมือก่อนรวมทั้งลูกจะอาเสี่ยแนวทางจะมีโอกาสอย่างมากอย่างเช่นผู้เดียวกับการโยนลูกดร๊อป

1.2 แบบนิ้วมืออีกทั้งสี่อยู่ชิดกัน ส่วนนิ้วโป้งมืออยู่ตรงกันข้ามกับนิ้วลำดับที่สี่ การจับลูกเปตองรูปแบบนี้มีพบเจอโดยธรรมดา แม้กระนั้นก็มากยิ่งกว่าแบบแรก โดยยิ่งไปกว่านั้นประสบพบเห็นมือยิงมากยิ่งกว่ามือวางหรือมือเกาะ เหมาะกับผู้เล่นที่มีกำลังข้อมือแข็งแรงปานกลางนิ้วมือทั้งยังสี่จะควบคุมลูกให้ไปตามแนวทาง นิ้วโป้งมือจะช่วยชูและก็ประคับประคองลูกเปตองขึ้น การโยนโดยมากจะใช่ตอนแขนออกแรงส่งลูกเปตองมากยิ่งกว่าข้อมือ

ลูกเปตองที่ถูกปลดปล่อยออกไปจากมือจะเป็นไปในลักษณะส่งลูกไปด้านหน้า อีกทั้งมือเกาะและก็มือยิงการปลดปล่อยลูกเปตองจะมีลักษณะเดียวกัน ใช้โยนได้อีกทั้งสนามเรียบและก็สนามวิบาก สำหรับมือเกาะการโยนลูกดร๊อปด้ามจับแบบงี้หวังผลได้ไม่เท่าไรนัก โดยยิ่งไปกว่านั้นลูกดร๊อปที่จำต้องโยนให้ลูกลอยสูงแล้วตกไกล้ๆกับตำแหน่งที่ลูกเป้าวางอยู่ด้วยเหตุว่าลูกจะ หมุนสกรูกลับไม่ถึงตำแหน่งการบังคับลูกให้ตกลงตามจุดที่อยากก็ยาก รวมทั้งจังหวะที่ลูกเปตองจะหลุดจากมือก่อนก็มากมายเหมือนกัน สำหรับมือยิงแล้วก็ใช้เห็นผลพอเหมาะพอควรโดยยิ่งไปกว่านั้นในระยะ 8 – 10 เมตร แม้กระนั้นถ้าเกิดระยะ 6 – 7 เมตร แล้วลูกที่ยิงชอบผ่านจุดหมาย นักเขียนได้เคยซักถามนักเปตองด้ามจับลูกโดยแนวทางลักษณะนี้คนไม่ใช่น้อยอีกทั้งมือเกาะแล้วก็มือยิงแล้วได้รับคำตอบที่เสมือนๆกันว่าช่วยเบาแรงดี บังคับลูกได้ตรงทาง

1.3 แบบนิ้วมือทั้งยังสี่ชิดกันโดยปลดปล่อยนิ้วโป้งมือมีอิสรภาพ การจับลูกเปตองอย่างงี้พบเจอมากยิ่งกว่าสองแบบแรกอีกทั้งมือเกาะแล้วก็มือยิง ลักษณะการจับลูกเปตองจะอยู่ในตำแหน่งกลางอุ้งมือ นิ้วทั้งยังสี่จับแบบโอบลูกไว้ส่วนนิ้วโป้งมือปลดปล่อยมีอิสรภาพไม่สัมผัสลูกเปตองก็เลยมองเห็นได้ว่าจะเป็นการจับเพียงแค่สี่นิ้วแค่นั้น

การจับลูกอย่างนี้เหมาะกับคนที่มีกำลังข้อมือแข็งแรง การส่งลูกจะใช้ตอนแขนกับข้อมือเป็นหลัก ข้อมือจะบังคับให้ลูกเปตองลอยสูงหรือต่ำ ลูกสข้าเกลื่อนกลาดลับมากมายหรือน้อยก็ได้ นิ้วอีกทั้งสี่จะบังคับให้ลูกที่ปลดปล่อยอกไปในแนวทางที่อยากเจริญ ใช้ได้ผลทั้งยังสนามเรียบรวมทั้งสนามวิบาก สามารถโยนและก็บังคับลูกตกพื้นสนามได้ทุกระยะ การจับอย่างงี้มีความจำกัดบางประการหมายถึงนิ้วมือทั้งยังสี่จะอ่อนเพลียง่ายเมื่อโยนลูกเปตองติดต่อกันเป็นเวลานานๆเพราะเหตุว่านิ้วอีกทั้งสี่จะต้องจับรวมทั้งกดลูกแน่กว่าธรรมดาเพื่อไม่ให้ลูกหลุดมือในขณะโยนและก็ยิง ถ้าหากความอ่อนเพลียของนิ้วมือเกิดขึ้นแล้วจังหวะที่ลูกเปตองจะหลุดจากมือก่อนที่จะมีเพิ่มมากขึ้น

1.4แบบนิ้วมืออีกทั้งสี่ชิดกันแล้วก็ใช้นิ้วโป้งมือยึดลูกเปตอง อย่างงี้เป็นแบบที่นักเปตองนิยมสูงที่สุดอีกทั้งในประเทศแล้วก็ต่างถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับในการชิงชัยเปตองสุดยอดแทบเรียกได้ว่าผู้เล่นทุกคนจับลูกเปตองอย่างนี้ทั้งยังสำหรับเพื่อการโยนและก็การยิง ลักษณะการจับนิ้วมือทั้งยังสี่จะโยนลูกแล้วก็บังคับลูกให้อยู่ในตำแหน่งกลางอุ้งมือ ส่วนนิ้วโป้งมือจะยึดลูกเอาไว้ในลักษณะช่วยบังคับลูกให้อยู่กลางใจมือเหมือนกัน โดยนิ้วอีกทั้งสี่จะปฏิบัติหน้าที่ปลดปล่อยแล้วก็บังคับลูกให้เป็นไปตามแนวทางที่ปรารถนา ส่วนนิ้วโป้งมือปฏิบัติหน้าที่กันลูกไม่ให้หลุดออกไปทางข้างๆของนิ้วการจับลูกด้วยแนวทางลักษณะนี้นอกเหนือจากการที่จะสามารถโยนรวมทั้งบังคับลูกก้าวหน้าทุกระยะเหมือนกันกับแบบที่ 3 แล้วยังมีคุณลักษณะเด่นอีกบ้างประการ เป็นแม้ว่าจะโยนลูกโด่งสูงๆก็สามารถบังคับลูกได้โดยไม่หลุดจากมือก่อนเพราะเหตุว่าลูกเปตองถูกบังคับไว้ด้วยนิ้วมือทั้งปวง อีกประการหนึ่งความอ่อนเพลียของนิ้วมือซึ่งมีเหตุมาจากการโยนหรือยิงติดต่อกันเป็นเวลานานๆจะไม่เกิดขึ้น

จากที่ได้เสนอแบบอย่างการจัดลูกเปตองทั้งยัง 4 แบบ ซึ่งแต่ละแบบต่างมีจุดเด่นและก็ข้อกำหนดนาๆประการ แม้กระนั้นเมื่อพิเคราะห์เปรียบกันดูแล้วจะมองเห็นได้ว่าวิธีการจับลูกเปตองในแบบที่ 4 เป็นแบบที่ถูกตามหลักสากลนิยมที่สุด ที่กล่าวแบบนี้เป็นเพราะว่านอกเหนือจากจะมีจุดแข็งอีกทั้งสำหรับเพื่อการโยน การยิง การบังคับลูกที่ได้เปรียบกว่าแนวทางอื่น และไม่มีข้อจำกัดแล้ว การจับลูกเปตองวิธีการแบบนี้ผู้เล่นทั้งยังในประเทศและก็ต่างชาติต่างก็ให้ความนิยมชมชอบรวมทั้งเป็นที่ยอมรับกัน

มากยิ่งกว่าแบบอื่น

วิธีการบังคับลูกเปตอง

นักเปตองที่ฝึกใหม่ ชอบประสบพบเจอกับปัญหาเกี่ยวกับการบังคับลูกเปตองเป็นอย่างมาก ปัจจัยอาจมาจากการฝึกหัดที่ไม่ถูก หรือการไปจำกระบวนการคนอื่นๆแล้วเอามาฝึกฝนอย่างไม่ถูก โดยขาดการชี้แนะ หรือจากการฝึกฝนที่ฝ่าฝืนธรรมชาติของตน การฝึกฝนการบังคับลูก ไม่ว่าจะเป็นลูกเข้าหรือลูกตี ลูกหมุนซ้าย หมุนขวา หรือลูกสกรู (ลูกหมุนกลับข้างหลัง) ปลายนิ้วมือและก็ข้อมือมีส่วนสำคัญอย่างยิ่งสำหรับเพื่อการบังคับลูก

ออกกำลังกายก่อนรวมทั้งวิธีการฝึกหัดก่อนที่จะมีการเล่น

กานออกกำลังกายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับกีฬาทุกคน จำเป็นต้องปฎิบัติบ่อยๆก่อนรวมทั้งวิธีการฝึกทุกคราว เพื่อเป็นการย้ำเตือนให้ระบบด้านในต่างๆของร่างกายตื่นตัวระการหายใจดำเนินการได้สบาย หัวใจสูบฉีดเลือดเจริญ ปอดมีการขยายตัวทำให้มีปริมาตรของปอดทำออกสิเจนเข้าสู้ร่างกายได้พอเพียง และก็สามารถทำให้ร่างการยืดหยุ่นดีด้วย

ข้างหลังการเล่น

ข้างหลังการฝึกหัดทุกคราวส่วนต่างๆของร่างกายกำเนิดความดึงเครียดแล้วก็เสียพลังงานเยอะมากๆ การบริหารร่างกายข้างหลังการฝึกหัด ตัวอย่างเช่น บีบ นวด กด จับ ทุกสลับกันไปจะเป็นการผ่อนคลายเพื่อไม่ให้เกิดความตึงของกล้ามส่วนต่างๆไม่ให้กำเนิดความอ่อนแรง

กลับหน้าหลัก